Właśnie miała miejsce inauguracja sezonu rabarbarowego w mojej kuchni. Nareszcie! Nie mogłam się doczekać. Leniwe sobotnie popołudnie to dobry moment na zrobienie rabarbarowego ciasta. Potem z kawałeczkiem takiego pysznego deseru można się zaszyć gdzieś w kąciku, zatopić w lekturze i odpocząć po całotygodniowej gonitwie. Lubię takie chwile.
Za oknem biało, mglisto i zimno. Brr… Tęsknię już za wiosną, jej kolorami i słońcem. Chyba na przekór zimie w mini tartach, które dzisiaj zrobiłam, pojawiło się pesto w pięknie zielonym, wiosennym kolorze.
Przez okno wpadają ostatnie promienie zachodzącego słońca i tańczą na moim biurku. To był przyjemny, słoneczny dzień. Podobno jeden z ostatnich takich dni w listopadzie. Szkoda, bo słońce daje mi energię do działania. Mam wtedy mnóstwo pomysłów i chęci, by je realizować.
Schyłek lata to fantastyczna pora roku. Na targach i bazarach stoły uginają się pod stosami kolorowych warzyw i owoców. Ogromne, pomarańczowe słońca dyni leżą obok zielonych brokułów i pachnących czerwonych pomidorów.
Lubię wrzesień, lubię dni późnego lata. Ich chłodne, rześkie poranki i ciepłe, słoneczne popołudnia. Powietrze, które powoli zaczyna pachnieć jesienią. Wrzosy w ogrodzie, które sygnalizują schyłek lata. Mimo to ta pora roku zawsze nastraja mnie nieco nostalgicznie i sprawia, że chociaż lato jeszcze na dobre nie odeszło ja już za nim tęsknię.