Chciałabym zabrać Was dzisiaj na spacer w niezwykłe miejsce. Dodajmy – w niezwykle piękne miejsce. Pełne kolorów, zapachów i dźwięków. Jeżeli drzemie w Was odrobina romantyzmu, jeżeli bywacie czasem oszołomieni pięknem przyrody a bliski kontakt z naturą napełnia Was życiową energią – będziecie zachwyceni. Zapraszam Was na spacer do najstarszego ogrodu botanicznego w Polsce.
Gdy mam ochotę na słodkie „małe co nieco”, a jestem akurat w pobliżu Brackiej w Krakowie, wstępuje zwykle na najlepsze kapkejki w mieście. Wydałam tam już chyba fortunę, ale nie żałuję ani złotówki. Life’s too short to eat bad cake:-)
Gdy pisałam wczoraj o szopkach krakowskich przypomniało mi się, że kilka lat temu (również w Krakowie) widziałam piękne, rzeźbione w drewnie włoskie szopki z Trentino. Podobno niektóre szopki z tego regionu są tak cenne, że przekazuje się je w spadku z pokolenia na pokolenie.
Wyglądają jak baśniowe pałace. Mienią się wszystkimi kolorami tęczy, błyszczą i migoczą. Mają od kilku centymetrów (!) do ponad metra wysokości. Najmniejsza, jaką widziałam, mieściła się w łupince orzecha. Obok Świętej Rodziny pojawia się w nich Smok Wawelski i hejnalista z Wieży Mariackiej. Krakowskie szopki, bo o nich mowa, mają swój niepowtarzalny styl i urok.